Çocukluk ile İlgili Kompozisyon

Çocuk olmak konulu kısa ve uzun kompozisyon örneklerini kısa ve uzun halleriyle sayfamızdan inceleyebilirsiniz.

Çocukluk ile ilgili kompozisyon örnekleri sunduğumuz bu sayfada çocuk olmak, çocukluk özlemi konuları üzerinde durduk. Kısa ve uzun kompozisyonları giriş gelişme sonuç halinde yayınladık. Sizler de çocukluk ve çocuk olmak konulu bilgilendirici metinler veya deneme yazısı örnekleri yazıp bize gönderebilirsiniz.

 

Çocukluk

ÇOCUKLUK (Kısa Kompozisyon)

     Uzun yıllar yaşamış olan herkesin hayatında bir çocukluk dönemi vardır ve bu dönem hayatın en güzel, en eğlenceli dönemidir.

     Çocuklar iyiyle kötüyü, doğruyla yanlışı ayırt edecek yeterlikte değildir. Bu nedenle her şeye kendi pencerelerinden bakarlar. Bir şeyler onu mutlu ediyorsa, eğlendiriyorsa o şey doğrudur. Bununla beraber o kocaman yüreklerinde art niyetin, kötülüğün, kin ve nefretin zerresini bile taşımazlar. Bu nedenle sık sık ‘’Keşke dünyayı çocuklar yönetse!’’ der, onların saflığını, temizliğini, masumluğunu anlatmak isteriz. Evet, çocuklar, dünyanın en masum, en iyi kalpli varlıklarıdır. Onlarda kötülükten eser yoktur. Onları zamanla kötü duygularla tanıştıran ise maalesef insanlardır. Keşke her insan, çocukluğundaki o masum haliyle kalsa. Herkes birbirini sevse, barış içinde yaşasa...

     Bir daha çocuk olamayacağız belki; ama o günlerimizi hep özlemle anacağız. Çok güzel anılar yaşadık deyip bir anda olsa gülümseyeceğiz.

-SON-

 

ÇOCUKLUK (Uzun Kompozisyon)

     Çocukluk, hayatımızın ergenliğe kadar olan dönemidir. Bu dönem genellikle üç yaş ile on iki yaş arasını kapsar. Ömrümüzün en güzel yıllarını çocukluk dönemimiz oluşturur.

     Çocukken ders çalışma, odamızı toplama, basit işlerde ailemize yardım etme, bakkala gitme gibi basit sorumluluklarımız dışında hiçbir sorumluluğumuz yoktur. Örneğin bir aileyi geçindirmekle, korumakla ilgili ağır yüklerimiz yoktur. Toplumdaki aksaklıklar, ekonomik krizler, siyasi istikrarsızlıklar bizi pek de ilgilendirmez. Bu nedenle daima mutlu olur, yalnızca eğlenmeyi, mutlu olmayı, oynamayı düşünürüz.

     En ufak şey bile bizi mutlu etmek için yeterlidir. Çocukken içimiz hep kıpır kıpırdır. Kin nefret nedir bilmeyiz ve yüreğimiz herkese açıktır, herkesi severiz. İnsanların ne kadar kötü olabileceği hakkında hiçbir fikrimiz yoktur. Bize göre bize gülümseyen, bizimle şakalaşan her insan iyidir. İnsanları sınıflandırmayız. Bizim için hiçbir çocuğun dini, dili, rengi önemli değildir. Zaten çoğu defa oynarken konuşmayız bile. Sadece kendi oyunumuza odaklanır, eğlenmemize bakarız. Kimsenin kuyusunu kazmayı düşünmez, herkesin hep mutlu olmasını, daima gülmesini isteriz.

     Çocukluk döneminde daha çok hayallerle yaşarız. Bir oyuncağımızla konuşur, ona bazen kızar, bazen küseriz. Hayal dünyamızda kahramanlar oluşturur, onlar gibi davranmaya çalışırız. Gerçekle pek işimiz yoktur. Her şeyin hayalimizdeki gibi olduğunu düşünür,öyle olmasını isteriz.

     Çocukluk en güzel dönemimizdir. Onu geride bıraktığımızda gerçek hayat ve sorumluluklar başlar. Hayatın oyundan ibaret olmadığını, bu dünyada kötülüklerin, savaşların da olduğunu öğreniriz. Artık oyunu bırakıp ekmek parası peşinde koşmaya başlarız. Arada bir durup çocukluğumuzu düşünür ve ‘’Ne güzel günlerdi!’’ deriz.

-SON-

 

Çocuk olmak ile ilgili kompozisyon örneklerini beğendiğinizi umarız. Sizler de çocukluğunuzu anlatan yazılar yazıp yorum bölümünden paylaşabilirsiniz. Teşekkür ederiz.